- möhnətkeş
- sif. və is. <ər. möhnət və fars. . . . keş> Möhnət çəkən; möhnətli, qayğılı, qəmli, kədərli. Fərhada, Şirinə, yüz möhnətkeşə; Behiştə, qılmana vermərəm səni. Aşıq Əli.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.
möhnətkeş
Look at other dictionaries:
möhnətkeş — ə. və f. 1) möhnət çəkən, dərd çəkən; 2) əməkçi, zəhmətkeş … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
ayaq — 1. is. 1. İnsan və heyvanın yeriməsinə xidmət edən bədən üzvü. Balaca ayaq. Qarın üstündə heyvan ayağının izi var. Ayaq barmaqları. – Təkərlərin səsi, atların ayaqlarının tappıltısı meşələrə səs salırdı. N. N.. Fərraşlar Məşədi Həsəni yıxıb… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
